Hoe het begon
Twee jongens met hun rijbewijs nog maar net op zak, leerden elkaar kennen doordat hun vriendinnetjes zusjes waren. Een iets oudere dorpsgenoot maakte een onvergetelijke indruk door met een zeer “racy” voertuig (dat later een MG TC bleek te zijn) langs de lintbebouwing van hun dorp te scheuren. Dat waren de componenten voor een gezamenlijke hobby van Lenn Bal en Wim Knijnenburg. Het was 1965 en de basis was gelegd voor een vriendenclub die nu de MGTTO heet.
In het begin hield de hobby niet veel meer in dan het lokaliseren van soortgelijke machines, rijdend of stilstaand, voorzien van het octagonale teken. Dat gebeurde bijvoorbeeld door achtervolgen en klemrijden; een mildere vorm (briefjes op de voorruit) werkte ook of anders gewoon wachten op de eigenaar. Het wachten werd meestal beloond met een kijkje onder de motorkap, even achter het stuur mogen zitten en luisteren naar de adembenemende verhalen van de bezitter. De interesse in klassieke MG’s was gewekt!
In Wassenaar stond altijd een spierwitte TC; de eigenaar was Egbert Smitt. Als je in Rotterdam een groot viaduct opreed, kon je nog net een groene TC zien staan, die van Gerard Toet. De TD van Jan Koerts was een begrip in Leidschendam (de paarse kleur was gewaagd voor die tijd). Jan bleek al “georganiseerd” (hij was lid van de MG Car Club). Jongensdromen gingen in vervulling toen ook Lenn Bal en Wim Knijnenburg een TC konden aanschaffen.
Het contact tussen het groepje echte MG-fanaten werd steeds intensiever. Er werd over de oprichting van een eigen MG-club gesproken en op een gure zondagmiddag (7 oktober 1967) kwam in Rotterdam een illuster gezelschap voor de oprichtingsvergadering bijeen.
De bestuurstaken werden in goed overleg verdeeld:
Omdat Egbert Smitt monteur was, kreeg hij de functie van Technisch Adviseur.
Gerard Toet woonde al zelfstandig, dus werd het Secretariaat in zijn huis ondergebracht.
De creatieve Lenn Bal werd redacteur van het clubblad; van zijn hand is het ontwerp van het clubembleem (zoals dat ook nu nog wordt gebruikt).
Jan Koerts wilde niet op de voorgrond treden vanwege zijn band met de MG Car Club, hij werd dus penningmeester en voor Wim Knijnenburg bleef niets anders over dan de functie van voorzitter.
Zo eensgezind men was in de keuze van het embleem, over het voorstel voor de naam “MG Classic Car Club” was men minder eensgezind. Bovendien bleek dat er al een MG-club met ongeveer die naam had bestaan. Na veel wikken en wegen werd gekozen voor “MG T-TYPE OWNERS”.
De doelstelling van de prille club werd kort maar krachtig omschreven als: “een eigen club voor uitsluitend klassieke MG’s”. Het meest officiële gedeelte tijdens de oprichtingsmiddag was het tekenen van de “oprichtingsakte”. Daarmee was de basis gelegd voor, wat al snel bleek, een levensvatbare vereniging van klassieke MG-enthousiasten. Het jaar 1967 werd afgesloten met een totaal van 9 MGTTO-leden.
1968: het eerste levensjaar
Gemakshalve werd de feitelijke start van de vereniging MGTTO vastgesteld op 15 januari 1968. Lenn Bal, de eerste hoofdredacteur, verzon de naam “Square Front” voor het clubblad, dat nog steeds onder diezelfde naam wordt uitgebracht. Jaargang, maand en bladnummer werden op de eerste uitgaven nog met pen op de omslag geschreven!
In het eerste nummer werd de doelstelling van de vereniging wat duidelijker gedefinieerd: eigenaren van klassieke MG-modellen met elkaar in contact brengen door middel van maandelijkse bijeenkomsten”. De eerste bijeenkomst werd gehouden op zaterdagavond 17 februari 1968 in Voorschoten, waar aan de eerste echte leden de lidmaatschapskaarten werden uitgereikt.
De eerste officiële MGTTO-meeting (een puzzelrit in de omgeving van Voorschoten, waaraan 20 klassiekers deelnamen) vond plaats op zondag 31 maart 1968.
In het buurtblad (de “Omroeper”) werd aan deze meeting aandacht besteed:
“Een in zondagsslaap gedommeld Voorschoten werd opgeschrikt door het gebrul van 20 bejaarde maar in uitstekende conditie verkerende sportwagens van het M.G. T-type. Zij werden opgewacht door de Voorschotenaren W.G.B. Knijnenburg en G.L. Bal, beiden bestuurslid van de club M.G. T-type Owners Holland. De gastheren boden de automobielliefhebbers, die veelal voorzien waren van markante snorren en baarden en geruite petten, een kopje koffie aan. De rijtuigen hadden meer baat bij een slokje olie!”
Hoogtepunt in het jaar 1968 was het “jaarevenement”, een weekend in september met daarin een o.m. een Concours d’ Elégance en een bezoek aan het (toenmalige) Automuseum in Driebergen. Eind 1968 telde de vereniging al 70 leden en sympathisanten.
De sfeer in de sixties
1983: het zestiende jaar en verder
Aan het eind van het boek “15 jaar MGTTO” (uitgebracht ter gelegenheid van het 15-jarig bestaan) maakten de schrijvers, Wiard Krook en Dick van der Maden, de balans op:
“Slechts weinig merkenclubs zijn zo actief als de MGTTO. Natuurlijk, de club heeft moeilijke perioden gekend. En groeistuipen. Een regelmatig wisselende kern van actieve bestuursleden hield de toorts brandend. Nu heb je aan een enthousiast bestuur op zich natuurlijk ook niks. Het zijn de leden die mede een belangrijke rol spelen. Zij kiezen het bestuur, zij controleren het beleid. En met elkaar worden de evenementen georganiseerd, de meetings massaal bezocht en het clubblad rijkelijk van kopij voorzien”.
Inmiddels heeft de vereniging het 40-jarig bestaan gevierd, is het ledenaantal tot zo’n 500 gestegen en maken we ons op voor 50 jaar MGTTO, met dank aan de mannen van het eerste uur: Lenn Bal, Wim Knijnenburg, Jan Koerts, Egbert Schmitt en Gerard Toet.
Bron: “15 jaar MGTTO” (auteurs: Wiard Krook en Dick van der Maden), jubileumboek dat ter gelegenheid van het 15-jarige jubileum in 1983 is verschenen.