In ons rittenreglement (waarin de regels voor in ieder geval de landelijke ritten zijn opgenomen) vind je bijna niets over het, de of een mobiel. Toen dat reglement werd opgesteld, bestond zo’n onmisbaar apparaat nog niet.

Wie wel eens een rit heeft uitgezet (mogen / willen uitzetten) weet misschien hoe lastig het is om iedereen een kans te geven om te winnen. Dat wil zeggen: om een vraag te bedenken die niet met een mobiel kan worden opgezocht. Op zo’n moment zou je wensen dat Meneer Google niet zo z’n best zou doen en lekker een verkeerd antwoord zou geven.

Het gebruik van mobiele telefoons is, sinds de uitvinding in 1973, in rap tempo gestegen. In het jaar 2000 bezat een kwart van de Nederlanders een mobiele telefoon. Nu is dat percentage ongeveer 96%. Na deze snelle opkomst blijken ze tot last te worden en zelfs te worden verboden. Wie had dat gedacht?

Het begon in het onderwijs waar leerlingen, om ze beter ‘bij de les’ te houden, hun mobieltjes in een kluisje moeten opbergen voordat ze de klas binnenkomen. Sommige ouders zijn het ermee eens, sommige helemaal niet …

Vervolgens zagen we een verbod op smartphones, smartwatches, tablets en earpods, alles moest in een kluis. Niet omdat er een minister tijdens de ministerraad zat te ‘twitteren’ maar vanwege mogelijk spionagegevaar.

Wat moeten we nu uit het bovenstaande opmaken? Misschien dat we bij een landelijke rit moeten zorgen voor een kluis om daarin alle mobieltjes op te bergen: totdat de rit is afgelopen en de scorekaart is ingeleverd. Een dergelijk plan zou waarschijnlijk  niet in goede aarde vallen.

Dan maar een spelletje .. (kersenrit 2013).

Blijft natuurlijk de vraag hoe je dit ‘probleem’ zou kunnen oplossen.
Het antwoord? Tja, dat zoeken we op …

Mooi weekend maar weer!

Dan maar een spelletje?