Wie iets wil bereiken, moet daar wel iets voor doen. Onze minister-president (altijd nog demissionair) is daar een goed voorbeeld van. Zie hoe hij de ‘hindernissen neemt’ die de weg naar zijn doel, het worden van secretaris-generaal van de Navo, belemmeren.

Het is niet iedereen gegeven om dat op de juiste manier te doen. Dikwijls is struikelen het gevolg van een foutieve aanpak en dan worden de hindernissen alleen maar hoger.

Zo zal het ook zijn voor alle MGTTO-leden die eigenlijk wel iets voor de vereniging willen doen, maar niet die laatste hindernis durven of willen nemen. We zoeken nog een voorzitter. De oproep leverde enkele bemoedigende woorden op: veel succes en zo, maar daar kopen we niets voor. In ieder geval geen voorzitter.

Het zou natuurlijk mooi zijn als er ergens in de club een soort van ‘Rutte’ zou rondlopen. Een verbinder, iemand die met velen overweg kan, iemand met hart voor MG, met hart voor de club. Gewoon een leuke man of vrouw die denkt: ik waag de sprong en dan zien we wel. Of, ik heb het nog nooit gedaan, maar ik denk dat ik het wel kan (zoals Pippi Langkous).

En geloof het nu maar, iets doen voor of in een club, is veel leuker dan je denkt. Je moet alleen even die laatste horde nemen. Denk er eens over na en (desondanks) een fijn weekend.