Het is december, bijna Kerstmis en ook weer bijna het einde van het jaar. Binnenkort wordt weer het ene jaaroverzicht na het andere gepresenteerd. Op die manier kun je de belangrijkste gebeurtenissen in de wereld nog eens aan je voorbij laten gaan. De gebeurtenissen uit je persoonlijke jaar zullen meestal niet zo eenvoudig in een overzicht te vatten zijn. Je zult er meer moeite voor moeten doen.

Gemakkelijk is het om de blijde momenten te onthouden. Bij velen echter zijn er om wat voor reden dan ook minder leuke momenten, momenten van verdriet. Dus is het goed om juist in deze periode even stil te staan bij degenen die afscheid moesten nemen van een dierbare, een familielid, een goede vriend.

Een voorstelling van het Rotterdams Toneel laat een ontroerend en poëtisch verhaal zien over verlies en rouw, een voorstelling gebaseerd op het mooie boekje Verdriet is het ding met veren van Max Porter. Het verhaal van een vader en twee zoons die na het verlies van vrouw en moeder geconfronteerd worden met verdriet in de vorm van Kraai. Een wrede en onvoorspelbare tegenspeler die zegt: ik ga pas weg als je me niet meer nodig hebt. Naarmate de tijd verstrijkt, wordt de pijn van het verlies minder om plaats te maken voor mooie herinneringen … een groots verhaal over ouders en kinderen, onvoorwaardelijke liefde, rouw en een kraai.

Van wie we houden, voor wie we missen, thuis, in onze omgeving, binnen MGTTO.
Voor allen die moeten omgaan met het ding met veren.