Meestal kostte het nogal wat tijd voordat je het vol trots kon zeggen: ik kan al lezen. Je herinnert je vast wel het spellen van de drie- of vierletterwoordjes, nn oo oo tt, en dan enthousiast … noot …! Of een van de andere woordjes (Wim, Zus, Jet) die op het beroemde ‘leesplankje ‘ te vinden waren. Op foto’s van oude schooltjes is bijna altijd het leesplankje wel te zien.

Hoe kom je nu op het ouderwetse leesplankje terecht? Dat is te wijten aan onze moderne tijd, een tijd waarin zich de ene crisis na de andere voordoet. Ook al blijf ik alles volgen (lezen),  over oplossingen heb ik nog weinig vrolijks kunnen ontdekken.

Het moderne leesplankje met lang afgeschreven hulpmiddelen roept herinneringen op aan andere tijden, toen geluk nog gewoon was, zou je bijna zeggen.

Toen je kookplaat maar twee pitten had en je het voedsel in de hooikist liet garen. Toen je (met op de houtkachel verhit water uit de regenton) je kruik vulde voor het slapengaan. Nostalgische beelden als er geen energiecrisis zou bestaan die velen bijna noodzaakt om op de ‘vergane glorie’ terug te grijpen.

Vergane glorie!

Er zijn nog plaatsen waar je er gewoon naar kunt kijken, om je al dwalend af te vragen hoe het toen was, beter, slechter, anders? Het lijkt in ieder geval minder hectisch en dat is toch wel iets waard.

Daarom deze keer geen verwijzing naar het hedendaagse clubnieuws, wel een verwijzing naar de oude automobielindustrie met een plaatje uit Nobels Nostalgisch Museum op Ameland. Een plaats om je even terug te trekken uit de hectiek van het heden en onder te duiken in het verleden.

Maak er een rustig weekend van!