Om een onverklaarbare reden krijg ik altijd een gevoel van heimwee naar toen als ik ergens in een klein dorpje bij een boerderij op lange lijnen de was zie wapperen. Dat heeft iets rustgevends …
Deze ontboezeming werd opgenomen in ‘Terug naar toen’ (blog 39) van zo’n twee jaar geleden. En nog steeds geeft het zien van een waslijn vol wapperend wasgoed mij een rustgevend gevoel.

Datzelfde overkomt me als ik oude filmpjes bekijk waarin aan huisvrouwen (dat woord mocht toen nog) wordt uitgelegd hoe zij hun huishoudelijke taken kunnen verlichten, met zo’n moderne (voor nu ouderwetse) steelstofzuiger bijvoorbeeld. Zodat zij tijd over zouden houden voor andere dingen. Zoals gymnastiek: ontspanning door inspanning, hoe eenvoudig kan het zijn.

en de kar van de scharensliep

De vooruitgang heeft ons ver gebracht, maar toch: in de wereld van nu lijkt men een stap terug te willen zetten door zich te zich te ontdoen van het vele verpakkingsmateriaal. En kijk, dat roept bij mij direct beelden op van de melkman (in je melkkoker een litertje uit de grote melkbus laten tappen). Niet te vergeten de groenteboer, de schillenboer en de ‘scharensliep’. Een mooie kans om de vergeten beroepen weer nieuw leven in te blazen?

de kar van de melkman

Voeg daarbij een vrolijk brommende oldtimer, bij voorkeur een MG, waarin je met wapperende haren langs de wapperende was aan de waslijnen kunt rijden. Dat doet je dan toch echt aan de goede oude tijd denken. Even geen oorlog, geen corona, geen ruziënde politici. Even lekker niets

…

VROLIJK PAASWEEKEND .. !