Als het aantal blogs de 300 is gepasseerd, moet je soms tot vreemde onderwerpen je toevlucht nemen, maar wokkel? Dat is toch een chippie?
Soms schiet je een vergelijking te binnen bij het zien of lezen van iets. In dit geval, hoe bizar ook, MGTTO en een wokkel. Let’s go!

‘Torderende torens’ (Herman Makkink), ‘wokkels’ in Waddinxveen.

De wokkel is 50, het is niet het oudste chippie van Nederland, maar wel het meest spraakmakende. De vorm doet ’t hem en … er zijn standbeelden voor gemaakt, zegt men in Waddinxveen.

MGTTO is al 50 geweest, niet de oudste vereniging van Nederland, maar wel de meest spraakmakende (toch?). De vorm doet ’t hem (een vriendenclub) en … er is (nog) geen standbeeld voor gemaakt.

Een enkele keer krijg je bijzondere vragen dan wel opmerkingen. De meest bijzondere ooit vond ik de opmerking van een TD-eigenaar: ik word pas lid van MGTTO als ik heel oud ben, terwijl het toch niet om zijn leeftijd gaat, maar om die van zijn auto.

Een nieuw probleem: hoe leg je uit dat er drie MG-verenigingen zijn. Dat moet je gewoon ervaren. De ene club is de andere niet zoals dat ene chippie veel lekkerder is dan dat andere. Er zijn mensen die alleen maar chips met zeezout willen, of met paprika, alleen maar ribbelchips, buggles of, inderdaad, wokkels.

Hoe die keuze ontstaat? Wie het precies weet, mag het zeggen. Het eenvoudigste is het te laten afhangen van je smaak (bij chips) en je auto (clubs), al blijkt dat niet altijd te lukken (zoals je hierboven al las). Waar voel je je het meeste thuis dan maar, dat lijkt me een prima criterium en daarmee is het bestaan van meer dan één club meteen gerechtvaardigd. Je hebt iets te kiezen en kiezen staat vrij.

Haal wat wokkels voor het weekend, of een ander chippie. Je kunt maar kiezen, uit meer dan drie. Enjoy!

MGTTO 55 jaar (2023).