Voordat je er erg in hebt, is alles geschiedenis geworden. Of eigenlijk geen geschiedenis maar verleden tijd. Het verleden is voorbij en ‘geschiedenis’ is wat wij ervan maken: een verhaal dat wordt bepaald door zowel historische bronnen als door je eigen inbreng (normen en waarden).

Het gaat zo snel dat je het eigenlijk niet beseft. Want nadat ik deze eerste regels heb geschreven, gaan ze alweer de geschiedenis in. En dat terwijl ik bezig ben een verhaal te maken. Meestal vind je dat iets pas geschiedenis is als het over lang geleden gaat, over andere tijden.

De sfeer van de ‘sixties’ …

Wie zich wel eens de moeite heeft getroost om op de website de historie van onze vereniging te lezen, komt misschien tot de conclusie dat toen weliswaar verschilt van nu, maar eigenlijk ook weer niet zoveel. TOEN waren het vijf vrienden, NU zijn het er ‘bijna 500’ (tenminste, als we stevig ons best doen om er nog wat tientallen bij te vinden).

Regiorit West (2024).

Overigens verschilt ‘historie’ (gebaseerd op feiten) ook nog van ‘geschiedenis’ (het verhaal dat wordt gemaakt).Het zou dus kunnen dat mensen van hetzelfde ieder een ander verhaal maken. Dat komt volgens mij de laatste tijd nogal eens voor.
Een hedendaagse trend is ook om delen van de geschiedenis uit te poetsen, alsof het niet gebeurd is. Wat blijft er dan nog over?
In ieder geval de feiten uit de historie, het verleden en de verhalen die we er zelf van maken.

Veel succes met je eigen verhaal in het komende weekend!