In mijn buurt worden gebouwen en bestaande (oudere) huizen gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw. Je hoort niet anders: meer woningen zijn nodig, bouwen wordt steeds lastiger en hoe je aan een betaalbaar huis komt …?

Maar toch wel triest om te zien hoe niet alleen huizen, maar ook herinneringen van mensen worden weggevaagd. Het deed me denken aan een liedje uit 1975 dat bijna iedereen nog wel kent: House for sale (Lucifer met Margriet Eshuijs), waarin alle kamers herinneringen oproepen. En dan gaat het alleen nog maar over de verkoop van een huis. Hoe zal het dan zijn als je huis wordt gesloopt en alle herinneringen alleen nog maar ‘geschiedenis’ worden, of een doos met oude foto’s.

Zonder geschiedenis geen toekomst, zegt men, waarbij het wel de bedoeling is dat je er iets van leert. Maar of dat bij slopen ook zo is?

In Square Front kijken we regelmatig terug op het verleden van MGTTO, want er valt natuurlijk altijd wel iets te leren.

Soms denk je: hé, dat is nu nog steeds zo, maar soms ook: dat is nu toch wel verbeterd.

En slopen?
Dat doen we natuurlijk niet, bij ons heet dat restaureren. Goed weekend maar weer.