Natuurlijk heb je het nieuws meegekregen, de actie van PETA om de houten paardjes van de draaimolens te halen. Het resulteerde in golven van verbazing en verontwaardiging. Maar ook in grappen die aangeven wat men ervan vindt.

Na 40 jaar heb ik met tranen in mijn ogen het vogeltje uit mijn koekoeksklok losgelaten of ik heb de WC-eend nu maar in de vijver gegooid.

Je lacht er misschien om, maar hoe ver willen we met dit soort acties gaan? In Utrecht staat (of stond) een beeld van een meisje op een draaimolenpaard, er is een verantwoord boekje over een draaimolenpaard met draaieritus …

PETA kende ik niet, dus even meneer Google geraadpleegd: People for the Ethical Treatment of Animals. Een door de belastingdienst goedgekeurde liefdadigheids-instelling met een missie: dieren zijn niet van ons om op te experimenteren, te eten, te dragen, te gebruiken voor amusement of te mishandelen.

Eigenlijk niets mis mee, maar houten paardjes verbieden op een draaimolen? Om kinderen niet een verkeerde indruk te geven van hoe je met dieren omgaat, dat dieren er niet zijn voor amusement. Moeten we die kinderen echt gaan vertellen dat die paardjes niet leven? Of dat je met het autootje op de draaimolen niet op straat mag rijden …

Over autootjes gesproken: natuurlijk weet je ook dat in sommige MG’s een houten bodem zit en daarnaast nog een aantal PK’s, een combinatie van ‘hout’ en ‘paardenkracht’. Het lijkt vooralsnog geen problemen op te roepen. Het deed me wel denken aan een bijzondere foto uit 2019, een foto waarop je alle PK’s verenigd ziet.

We wensen je een ‘ethical’ weekend, voor jezelf, je dieren en natuurlijk je MG!