Waar denk je het eerste aan bij het horen van het woord lijmen? Niet aan het verbinden van twee materialen (aan elkaar plakken). Wel denk je aan een andere actie: protesteren. Uit protest trek je tegenwoordig ten strijde met aardappelpuree, tomatensoep en … secondelijm.

Klimaat- en/of milieuactivisten plakken zich vast aan schilderijen, gebouwen, verkeersborden, zelfs aan een dinosaurusskelet en niet te vergeten aan een talkshowtafel. Wat zit of sta je daar nu te doen, vragen velen zich af. Wat wil je duidelijk maken en heeft het nut?

Ongemerkt dwaalden mijn gedachten af naar andere tijden, naar het jaar 1960 toen vanwege de woningbouwcrisis het kabinet (Jan) de Quay dreigde te vallen.

In zijn Oudejaarsconference 1960 gaf Wim Kan een advies aan Jan de Quay: lijmen Jan, lijmen Jan, lijmen met z’n allen … want ‘lijmen’ betekent immers ook een breuk tussen partijen herstellen.

Op een recente autoshow in Parijs plakten activisten zich vast aan tentoongestelde Ferrari’s. Uit protest tegen de energie- en brandstoffencrisis. Drie wagens werden beschadigd. Lijmen, ooit kon men er nog om lachen.

Lijmen man, lijmen man,
lijmen met z’n allen.

Waarmee kunnen we je toch iets positiefs meegeven voor het weekend? Misschien is het goed om even te lachen en een stukje van de oudejaarsconference van Wim Kan te beluisteren:  https://youtu.be/1sr2TsVnpDM

Dat zich geen activist aan jouw MG vastplakt (hopen we),
maar wel een mooi weekend!