De laatste tijd wordt er nogal eens naar verwezen, zeker in verband met vaccineren of niet vaccineren: is het dwang, is het drang. En is er eigenlijk wel verschil?

Dwang en drang zijn vormen van beïnvloeding die tot doel hebben iemand iets te laten ondergaan, aan te zetten tot bepaald handelen of juist af te houden van bepaald handelen. Daarmee wordt iemands keuzevrijheid beperkt of zelfs afgenomen. Zoiets als nu gebeurt?  Gevaccineerd mag uit eten, naar het theater, naar het café; niet gevaccineerd mag testen. Dwang? Drang?

Sinds 1 januari 2020 is er een Wet Zorg en Dwang (WZD) met als uitgangspunt:   nee, tenzij … in bepaalde gevallen voor het welzijn van cliënten in de zorg noodzakelijk.
Met de regering als ‘WZD’ en de inwoners als ‘çliënten’  zal er in het huidige normaal vast wel  een ‘nee, tenzij’ te vinden zijn om er een ‘ja, omdat’ van te maken.

Misschien, en ik zeg het heel voorzichtig, misschien zou het goed zijn geweest om overal de 1,5 meter afstand nog maar even te handhaven en geen andere coronaregels toe te passen. Gaan en staan waar je wilt, geen dwang, geen drang, geen onderscheid en keuzevrijheid .. maar wel op anderhalve meter.

Hoe dan ook: met of zonder vaccinatie, met of zonder coronapas, met of zonder klachten, besmetten en besmet worden kan nog steeds en altijd, dus …

MGTTO dwingt je niet.
MGTTO dringt niet aan.
MGTTO gaat uit van
friendship en common sense.

Denk er eens over na!