Weer één van die bijzondere dagen in Nederland, van die coronadagen dan wel: de nieuwsdienst verspreidde de melding dat in verband met de stijgende coronabesmettingen geen nieuwe maatregelen genomen zouden worden. Heel Nederland heeft inmiddels code rood opgespeld gekregen, Groningen is een brandhaard, dansen met Jansen is jammerlijk mislukt. Wat kun je dan nog verzinnen om corona het hoofd te bieden.

Ventileren, dat is de uitkomst na uren overleg van de instanties die het kunnen weten … ventileren, steeds weer verse lucht aanvoeren. Maar is die lucht van buiten wel zo vers? Ook daarover zijn de meningen verdeeld.
En als vervolgens blijkt dat ventileren toch niet de oplossing is, dan gaan we maar weer iets anders verzinnen.

Ventileren betekent ook ‘ter sprake brengen’ en dat is wat er (nu al 156 keer) in een blog gebeurt. Er zijn mensen die ergens op een berg wonen, zonder radio, zonder tv. Er zijn absoluut momenten waarop ik daar jaloers op ben, want op die manier kun je misschien de wirwar van al het tegenstrijdige nieuws wat uitsluiten. Je moet het overigens maar kunnen. Het vereist een andere ‘mindset’, één waarover ik niet beschik maar die ik wel bewonder, om dat maar even te ventileren. 

De dagen van het wassende water zijn voorbij; gestart zijn dagen van de balans opmaken, opruimen en in veel gevallen opnieuw beginnen. Gelukkig is het percentage dat een bedrag heeft gestort op giro 777 groter dan het percentage getroffenen, laten we hopen dat het een ‘pleister op de wonde’ kan zijn.

Wat MGTTO betreft, vandaag houden we het kort: saamhorigheid is een woord dat in coronatijd en ook bij de wateroverlast nogal eens werd gebruikt. Het lijkt me een mooi begrip, ook voor MGTTO.

Fijne dag!